Esjan sumarið 2009

Í gær fór ég á Keili ásamt góðu fólki. Keilir ber nafn sitt af lögun sinni og er 379 m. Gangan er tiltölulega létt. Létt gönguleið, en falleg,  er að fjallinu og tekur ca 45 mín. Gangan upp fjallið er frekar brött og erfið þar sem mjög laust er við fótinn. Virkar stundum eitt skref áfram og hálft aftur á bak

Við tókum okkur góðan tíma í gönguna. Vorum með nesti og nýja skó. Svo ákvað veðurguðinn að á Keili skyldi skína sól allan laugardaginn sem var ekki slæmt.  

Sjái þið tindinn ? þarna fór ég

Vala

Vaknaði eldsnemma í gærmorgun. Mæting á Olísplanið við Rauðavatn kl 09:00. Áfangastaður: Vífilsfell, 655 m. Nú hefur Esjan mín fagra fengið frí frá mér í nokkurn tíma en ég hef nú samt ekki hætt að ganga á fjöll og fell.

Ég var í góðum félagsskap í gær. Ég hafði aldrei farið á Vífilsfellið og hafði því engan grun um gönguleiðina. Göngustígur er greinilegur upp bratta hlíðina upp að sléttunni þar fyrir ofan. Það tekur vel í fótinn. Svo tekur við slétta sem er auðgengin upp að móbergsklettunum. Smá klifur er í klettunum en samt ekkert sem er óyfirstíganlegt. Þegar upp á öxlina er komið er gengið eftir henni að tindinum sjálfum. Til að komast á tindinn er kaðall sem gott er að nota til að komast upp. Á tindinum sjálfum er ægifagurt útsýni. Veðrið í gær var ágætt en lentum þó í smá skýjum og þoku en fengum þó ágætt útsýni þegar upp var komið. 

Frábær ferð sem tók okkur 2 klst og allir sáttir

Vala

Skellti mér á Esjuna í dag með góðum hópi fólks. Við hittumst við Esjurætur kl 17:00. Þeir sem voru með mér voru vanir göngumenn. Höfðu afrekað það á Uppstigningadag að fara saman á Hvannadalshnjúk í frábæru veðri með frábærum hóp. Já og svo var dóttir mín með. í þessum þremur ferðum sem ég hef farið þetta sumarið hef ég alltaf farið gömlu leiðina sem liggur upp Langahrygg sem einnig er nefndur Gljúfradalsháls. Gengið er í bröttum skriðum uns komið er í mýrina. Handan hennar tekur svo bratti Þverfellshorns við. Leiðin hentar þeim sem vilja fara hratt yfir. Í dag hinsvegar fórum við nýju gönguleiðina upp að Þverfellshorni. Hún klofnar frá gömlu leiðinni og stefnir yfir Mógilsá og þar upp austan árinnar. Þar er ekki eins bratt og á gömlu leiðinni og því aðeins léttari. Göngustígarnir koma aftur saman fyrir neðan hamrana í Þverfellshorni.  Við fórum upp að Steini en einn göngugarpur kvaddi okkur þar og hélt á toppinn. Við hin tókum hinsvegar mýrina til baka.

Fín ferð með góðu fólki

Vala

Það er nú ekki svo að ég gangi bara upp á Esjuna og sitji svo heima undir flísteppi og horfi á sjónvarpið þess á milli. Ég reyni öllu jöfnu að hreyfa mig 5-6 sinnum í viku. Ég á kort í Sporthúsinu og hef verið síðustu 3 mánuði hjá einkaþjálfara, Skarphéðni Ingasyni, afskaplega dugmikill körfubolta snillingur úr KR. Hann hefur verið að taka mig og dóttur mína í frábæra þjálfun tvisvar í viku. Þess á milli fer ég í ræktina og núna líka í útiæfingar.

Það er frábær aðstaða til útiæfinga í Kópavogsdalnum þar sem ég bý. Ég tek stundum "himnastigann" tröppur sem liggja neðst úr dalnum upp á hjalla og eru ,að ég held, rúmlega 200. Að skokka þær tvisvar eða þrisvar er hörkupúl fyrir konu á mínu reki  en það var miklu meira púl fyrir nokkrum mánuðum síðan, þá taldi ég það gott að geta gengið hann einu sinni.

Svo er það ferð nr 4 á Esjuna næsta sunnudag.

Sjáumst á toppnum

Vala

Esjan er besta þjálfunarsvæði höfuðborgarbúa. Hún býður upp á alhliða þjálfun fyrir alla gönguvöðva. Reglulegar göngur auka þol, styrkja stoðkerfið og eyða með því bakverkjum. Æðakerfið og hjartað fær líka lífsnauðsynlega keyrslu. Sérfræðingar segja að göngur séu langbesta og árangursríkasta geðlyf sem fundið hefur verið upp, og fjallgöngur það hraðvirkasta. Flestar bækur um geðrækt byrja á því að benda fólki á að ef það vilji ná valdi á vandamálum hugans þurfi líkamsorku. Esjan er gjaldfrjáls og án virðisaukaskatts. Líkamsræktarstöð opin allt árið - allan sólarhringinn, eitt af því fáa sem ekki hefur verið skattlagt.
Þverfellshorn Esjunnar er langalgengasta leiðin, enda góðar götur þar upp og fleiri en eina leið að velja. Þverfellshornið er skylduganga hjá allmörgum a.m.k. einu sinni í mánuði og sumir fara a.m.k. einu sinni í viku allt árið þegar fært er. Það er helst hálka efst í fjallinu sem hamlar ferð. Akureyringar hafa sínar Súlur og flestir bæir hafa sitt bæjarfjall.

Það er ekki nauðsynlegt að klifra síðustu metrana upp klettana í hverri ferð sem farin er á Esjuna. Sérstaklega ef ferðin er eingöngu til þjálfunar og aukins þols. Ég fer oftast bröttu leiðina upp og þegar komið er upp að Steini, fer ég niður hina leiðina og læt klettana eiga sig. Það er fínt að fara á vorin einu sinni í viku og taka svo 3 ferðir á viku þegar maður tekur lokasprettinn.

Þeir sem komast þennan hring án hvíldar á tíma innan við 2 klst. og er ekki aðframkomið að því loknu, er klárt í flestar algengar gönguleiðir þar með talið Hvannadalshnjúkinn. Esjan býður upp á frábæra alhliða líkamsrækt, með góðri aftengingu frá amstri hvunndagsins í frísku fjallaloftinu.

Sjáumst á toppnum í dag , Vala

Heimild sem tekin ef af

 http://gudmundur.eyjan.is/2008/05/esjan.html